Broń palna stanowi podstawowe wyposażenie każdej armii na świecie. Używana w przeszłości broń biała poszła w zapomnienie z kilkoma wyjątkami. Jednym z nich jest bagnet – krótka broń sieczna mocowana u wylotu lufy karabinu. Jej zadaniem było kłucie przeciwników, którzy zbliżyli się zbyt blisko, aby móc do nich strzelić. Kolekcjoner broni palnych z XIX wieku nie powinien zapomnieć o tych ostrzach podczas zbierania rozmaitych karabinów. Bardzo często istnieje potrzeba indywidualnego dopasowywania ostrza do broni palnej. Warto więc zaopatrzyć się w egzemplarze broni palnej i białej u tego samego sprzedawcy.
Jak wyglądały najstarsze modele bagnetów?
Bagnety zaczęto używać już w połowie XVII wieku. Francuscy muszkieterowie użyli złamanych pik umieszczonych w lufach swoich muszkietów, aby odeprzeć atak nieprzyjacielskiej kawalerii. W przeszłości muszkieterowi potrzebowali ochrony pikinierów. Ci ostatni przestali być potrzebni po wynalezieniu karabinów skałkowych z bagnetem. Do najstarszych ostrzy, które mogą znaleźć się w zbiorach kolekcjonerów, należą modele szpuntowe. Długa głownia przypomniała z wyglądu nóż. Z kolei drewnianą rękojeść – szpunt – wsadzano do lufy muszkietu. Wraz z pojawieniem się karabinów skałkowych, nowy bagnet tulejowy montowano pod lufą. Tym samym możliwe stało się strzelanie z broni bez potrzeby zdejmowania noża. Trójgraniaste głównie obecne w osiemnastowiecznych egzemplarzach tego typu broni białej miały służyć przede wszystkim do kłucia. Wycięcie w tulei umożliwiało nasuwanie ostrza na muszkę lub trzpień obecny pod lufą karabinu. Nowsze modele wyprodukowane w latach 70. XVIII wieku we Francji jako pierwsze posiadały specjalny pierścień zaciskowy. Gdy zaczęto używać karabinów kapiszonowych, konieczne było używanie nowego typu bagnetów. Bardziej powszechne stały się stosunkowo długie głównie nożowe zamiast dotychczasowych głowni kłujnych. Zaczęto używać broni w kształcie pałasza, jatagana oraz maczety.
Czym charakteryzują się bagnety używane od lat 60. XIX wieku?
To wtedy nastąpił kolejny etap rozwoju broni palnej i tym samym zaczęto używać innych modeli ostrzy. Broń odtylcowa cechowała się zwiększoną szybkostrzelnością. Nowy sposób ładowania karabinów pozwolił na swobodne kształtowanie głowni noża. Bagnet pasujący do tego typu karabinów może mieć praktycznie dowolny kształt i długość ostrza. Większość modeli z tego okresu to głownie nożowe. Wyjątkiem są egzemplarze z Rosji i Francji. Młodsze noże często łączyły w sobie funkcję bojową oraz praktyczną jako narzędzia pracy. Takiego sprzętu używali żołnierze w oddziałach technicznych. Grzbiet ostrza został nacięty i posiadał dwa rzędy ząbków. W miarę rozwoju broni palnej każde kolejne noże były coraz krótsze, aby nie przeszkadzały podczas działań pozycyjnych.